نام اپوزیسیون جمهوری اسلامی با بدنامی گره خورده است. اگر در دهه شصت، سازمان مجاهدین خلق به تنهایی عنوان وطن فروش و خائن را یدک میکشید، حالا همهی گروههای ضدایرانی با جلوداری سلطنتطلبان، مفتخر به اعلام بیوطنی خود هستند. گروههایی که آنقدر در لجاجت و دشمنی با ایران پیش رفتهاند که پس از عبور از مرزهای بیهویتی، در مقابل انسانیت ایستادهاند.
اسرائیل، خط قرمز حقوق بشر غربی
قریب به ۷ ماه از آغاز جنایت رژیم صهیونیستی در غزه میگذرد. بیش از ۴۱ هزار و ۱۸۳ فلسطینی شهید و یا مفقود شدهاند. بیش از ۱۴ هزار نفر از شهدا کودک هستند و تعداد قابل توجهی از این آمار را نیز زنان بیگناه فلسطینی تشکیل میدهند. تداوم نسلکشی مردم فلسطین توسط صهیونیستها موجب شده موج عظیمی از اعلام انزجار مردم دنیا علیه اسرائیل راه بیافتد.
در آخرین مورد، دانشجویان دانشگاههای امریکا و اروپا علیه سیاستهای حمایتی دولتهای متبوع خود از رژیم صهیونیستی، اغلب دانشگاهها را به صحنه اعتراض تبدیل کردهاند. تنها در امریکا بیش از ۹۰۰ دانشجو به دلیل اعتراض به جنایات اسرائیل، با ورود پلیس به دانشگاهها بازداشت شدهاند. تصاویری که از ضرب و شتم دانشجویان توسط پلیس امریکا منتشر میشود، فریادگر یک واقعیت است: اسرائیل خط قرمز حقوق بشر و آزادی بیان غربی است.
اپوزیسیون ایران در مقابل بنیادهای انسانیت
حالا در شرایطی که «فلسطین» به ترازوی سنجش میزان آزادگی و انسانیت دولتها و ملتها تبدیل شده، اپوزیسیون ایرانی بار دیگر تصمیم گرفته در سمت اشتباه تاریخ و در مقابل بنیادهای انسانیت بایستد.
پس از علنی شدن حکم یکی از لیدرهای اغتشاشات ۱۴۰۱، گروههای ضدایرانی فرصت را مناسب دیدند تا با حضور در خیابانهای اروپا، پس از یک اغمای بلندمدت، ابراز وجود کنند که در نهایت منجر به تجمعات چند نفره در شهرهایی به تعداد انگشتان یک دست شد. بهانه برپایی این تجمعات اعتراض به حکم اعدام یکی از لیدرهای آشوبهای دو سال قبل ایران بود، اما در اصل هدف دیگری را دنبال میکرد: حمایت از اسرائیل.
ماموریت غیرممکن برای اپوزیسیون به رغم گذشت بیش از ۲۰۰ روز از آغاز جنگ طوفان الاقصی، اسرائیل در رسیدن به هدف خود که نابودی حماس بود، ناکام مانده است. اقتدار فرو ریخته رژیم صهیونیستی که با عملیات طوفان الاقصی اتفاق افتاد، نه تنها ترمیم نشده که برای رژیم دست نیافتنیتر شده است. به خصوص پس از حمله موشکی و پهپادی گسترده ایران به سرزمین های اشغالی در 26 فروردین ماه که همچنان نقل محافل رسانهای و موضوع مورد بحث تحلیلگران و پژوهشکدههای مختلف است. رژیم صهیونیستی به رغم برخورداری از حمایتهای تسلیحاتی و دیپلماتیک امریکا و اروپا، نظر افکار عمومی دنیا را به همراه ندارد. اساسا ملتهای دنیا به این نتیجه رسیدهاند که رژیم صهیونیستی نقض غرض انسانیت است. در چنین شرایطی رژیم صهیونیستی برای شکستن جو ضد اسرائیلی در دنیا، به گروهی امید بسته که در سالهای اخیر، بویژه در جریان اغتشاشات زن، زندگی، آزادی وابستگی تمام و کمال خود به اسرائیل را اعلام کردند: اپوزیسیون ایرانی.
شاهد مثال این مدعا هم اقدام تعدادی از سلطنتطلبان در تجمع اخیرشان است. سلطنتطلبانی که در هامبورگ آلمان تجمع کرده بودند، با مشاهده مردم حامی فلسطین، پرچم رژیم صهیونیستی را در دست گرفته و در حمایت از رژیم شعار دادند تا آشکار شود که اعتراض به حکم توماج صالحی بهانهای برای صف آرایی در مقابل حامیان فلسطین و حمایت از اسرائیل بوده است. با این حال صدای حمایت مردم دنیا از فلسطین گستردهتر از آن است که این جیغها شنیده شود.
رسانههای وابسته به جریان ضدایرانی هم دست کمی از پیاده نظام آنها ندارد. در شرایطی که سرتاسر دنیا و اخیرا دانشگاههای آمریکا و اروپا به صحنه اعتراضی دانشجویان به جنایتهای اسرائیل تبدیل شده، بی بی سی فارسی و دیگر رسانههای فارسی زبان خارج نشین با سانسور این اتفاقات، دوربینهای خود را به سمت تجمعهای چند نفر و حتی تک نفره اپوزیسیون ایرانی گرفتهاند. به عنوان مثال بی بی سی فارسی با انتشار فیلمی، از اعتراض تک نفره یک شهروند ایرانی به حکم اعدام توماج صالحی خبر داد.
مسئله اپوزیسیون ایران فراتر از دشمنی با جمهوری اسلامی است. این جریان اساسا با انسانیت و آزادگی و البته هویت تضاد دارد. تضادی که زمانی با وطن فروشی منافقین خودش را نشان میدهد و زمانی دیگر با حمایت از اسرائیل آشکار میشود.