به گزارش آرمان ایران، مدیران بازار سرمایه روز شنبه ۲۲ اردیبهشت ۱۴۰۳ جلسهای را با رئیس سازمان برنامه و بودجه برگزار کردند. در این جلسه مدیرعامل شستا اظهاراتی را مطرح کرد که نشان می دهد این مدیر دولتی که میتوان گفت مهم ترین مجموعه های اقتصادی دولت را بر عهده دارد کاملا بر خلاف سیاست های دولت برنامه ریزی و عمل میکند. در ادامه بخشی از اظهارات نوروزی در این جلسه میآید: ما دانه درشتهای نهادهای مالی هستیم که خدمت شما رسیدیم. اگر یک نظر خواهی بفرمایید و بگویید یک نفر راضی است بلند شود کسی نیست. همه کمر شکسته ایم و قابلیت بلند شدن نداریم.
در تاریخ ۳۰ دی ماه ۱۴۰۲ شرکت پالایش و پخش وزارت نفت آمده است و قیمت نهادهها را افزایش دادند و عطف به ماسبق کردند. افزایش آن یک مصیبت و عطف به ما سبق مصیبت دیگر.
من در ستاره خلیج فارس ۲۵ همت از سودم پرید. آنجا ارزش جایگزینی پالایشگاه ستاره خلیج فارس امروز ۱۲ تا ۱۴ میلیارد دلار است. من سرمایه گذار با چه حاشیهای باید زندگی کنم؟ تقریبا هیچی!
آقای دکتر طی یکسال گذشته دولت بیش از ۶۰ همت بنزین آنجا را مصرف کرد دریغ از یک ریال پول به ما بدهد. یعنی همین هم که با این شکل با ما رفتار میکنند بعد پول آن را هم نمیدهند و ما گرفتار این وضع هستیم.
مطلب دیگر هم سیاست گذاریهای اشتباهی است که در خصوص سرکوب نرخ ارز میباشد، مخصوصا سرکوب نرخ ارز نیمایی. این باعث کاهش حاشیه سود شرکتها میشود. واقعا هم در این خصوص دچار مشکلات جدی هستیم.
جهش تولید با این اوضاع منتفی استاین نکتهای که برخی از دوستان تصور میکنند امسال با مشارکت مردم، رونق یا جهش تولید اتفاق میافتد من به عنوان کسی که شرکتهای تولیدی متعددی را دارم الان مدیریت میکنم این موضوع را منتفی میدانم. چرا؟ چون وقتی که لازم میدانند گاز را قطع میکنند. دولت سرمایه گذاری نمیکند. وقتی که لازم میدانند برق را قطع میکنند و هر کجا هم که لازم دیدند نرخ گذاری دستوری میکنند. همه این موارد به اضافه موضوع مالیات که اشاره کردند را نگاه میکنیم همه تاثیر منفی در شرکتهایی دارد که در بازار سرمایه حضور دارند.
هر چند اظهارات نوروزی درباره قطعی گاز و برق و عدم سرمایه گذاری دولت در این حوزه ها کاملا خلاف واقع است اما دم خروس آنجا بیرون می زند که وی هم صدا با شرکت های خصوصی پتروشیمی به دنبال آزادسازی نرخ دلار نیمایی است.
شرکت های پتروشیمی در راستای کسب سود بیشتر معتقدند محصولات آنها که با یارانه های دولتی تولید می شود باید در داخل با قیمت ارز آزاد به فروش برسد و علاوه بر این دلار به دست آمده از صادرات محصولاتشان نیز باید با نرخ دلار آزاد خریداری شود.
هرچند آزادسازی نرخ دلار نیمایی برای این افراد و شرکت ها دارای منفعت است اما سبب گران شدن بسیاری از کالاها در داخل می شود. با این حال نوروزی که باید خود را در مقام یک مدیر دولتی ببیند تبدیل به اهرم فشاری علیه دولت در راستای درخواست های زیاده خواهانه برخی شرکت های پتروشیمی می شود.
اما نکته مهم تر آنکه نوروزی که خود را اپوزیسیون اقتصادی دولت میداند بر اساس چه ملاک و شاخصی به عنوان مدیر مهم ترین مجموعه اقتصادی دولت انتخاب شده است؟ حضور برخی مدیران به ویژه برخی مدیران اقتصادی در دولت که از جهت سیاستی و حتی از جهت گفتمانی و سیاسی با دولت سیزدهم قرابتی ندارند، باعث شده در زیرمجموعه های آنان روال همچنان بر سبک مدیریتی گذشته باشد و در نتیجه تغییر ملموسی اتفاق نیافتد.
انتهای پیام/